De herkomst van de longbow gaat eeuwen terug in de tijd. Het gebruik van bogen gaat terug tot de prehistorie maar de Engelse longbow werd vooral na 1181 populair. In dat jaar gebood Henry II dat iedere vrije man zich moest kunnen bewapenen.
Voor de gewone man betekende dat meestal dat hij zich bekwaamde in het gebruik van de longbow.
Hierdoor werd deze boog gemeengoed voor de Engelsen op de slagvelden. Het was geen wapen voor de adel maar heeft wel menige edelman uit het zadel gelicht.
De trekgewichten van dit soort bogen konden oplopen tot 180 LBS.
Het ideale materiaal voor deze boog was Italiaans of Spaans taxus.
Deze houtsoort heeft een kern en een buitenkant die de perfecte combinatie vormen om de enorme kracht te leveren die nodig is.
Tegenwoordig rekenen we longbows van 71 LBS gemeten op een treklengte van 32 inch tot de klasse “oorlogsbogen”. Alleen records geschoten met deze klasse bogen worden door de Dutch Warbow Society erkend.
Voor junioren en vrouwen geldt om praktische redenen een ontheffing van dit minimum trekgewicht.
Het schieten met dit soort bogen vereist behoorlijk veel training. Een Engelse schutter werd bijvoorbeeld vaak al vanaf zijn vierde jaar al getraind in het gebruik van de longbow. Momenteel zijn er dan ook niet bijster veel mensen die nog in staat zijn om een boog van 180 LBS uit te trekken om er gecontroleerd mee te schieten. 
De DWS nodigt u van harte uit om eens op een evenement kennis te komen maken met de kracht en de schoonheid van deze historische bogen.
De vondst van het Engelse oorlogsschip “Mary Rose” heeft een schat aan informatie opgeleverd over deze bogen en de pijlen die gebruikt werden.
Dit vlaggenschip van Koning Hendrik de achtste is gebouwd tussen 1509 en 1511 en gezonken in 1545.
In 1982 is de romp van dit schip boven water gehaald. In dit schip zijn 137 taxushouten longbows aangetroffen die opvallend goed bewaard zijn gebleven.
De vorm, lengte en treksterkte van deze bogen is daarom goed na te meten.
Typerend aan deze bogen zijn de zware treksterkte, de lengte (varierend van 1.87 tot 2.11 meter), de sporen van hoornen nokken aan de uiteinden en het ontbreken van sporen van een handvat.
Deze bogen zijn te bezichtigen in het museum van de Historic Dockyard in Portsmouth.
De scheepsromp zelf wordt tentoongesteld in een speciaal daarvoor gebouwde ruimte.
 
Uiteinde van een Mary Rose longbow. De verkleuring geeft de plaats aan waar de hoornen nok gezeten heeft.